Anxiety
توضیح کلی
اضطراب عبارت است از یک احساس ناراحت‌کننده و مبهم ترس، وحشت، یا خطر با منشای ناشناخته که بر فرد مستولی می‌گردد. برای بعضی از افراد این حالت ممکن است ناگهانی روی دهد و بر طرف شود، اما برای بعضی دیگر این حالت به صورت مزمن در می‌آید. اضطراب از نظر علمی چندین نوع دارد: اضطراب حاد ناشی از موقعیتی خاص، اختلال در تطابق یافتن با شرایط تازه، اختلال اضطرابی عمومی شده، اختلال هراس، اختلال تنش‌زای پس از حادثه، ترس مرض‌گونه و اختلال وسواسی ـ جبری.
علایم شایع
احساس اینکه یک اتفاق نامطلوب یا زیانبار به زودی رخ خواهد داد.
خشک شدن دهان، مشکل در بلع، یا خشونت صدا
تندشدن تنفس و ضربان قلب، تپش قلب
حالت لرزش یا پرش عضلات
انقباض عضلات، سردرد، کمردرد
عرق کردن
مشکل در تمرکز
منگی یا غش
تهوع، اسهال، کاهش وزن
خواب‌آلودگی
تحریک‌پذیری
خستگی
کابوس
مشکل در حافظه
ناتوانی جنسی
علل
فعال شدن مکانیسم‌های دفاعی بدن برای مبارزه یا فرار. ترشح آدرنالین از غدد فوق‌کلیوی افزایش می‌یابد، و موادی که از تجزیه آدرنالین در بدن جمع می‌شوند (کاتکول آمین‌ها) نهایتاً بخش‌های مختلف بدن را تحت‌تأثیر قرار می‌دهند. تلاش برای پرهیز از اضطراب خود موجب اضطراب بیشتر می‌شود.
عوامل افزایش‌دهنده خطر
استرس با هر منشاء (مثلاً مشکلات اجتماعی یا مالی)
سابقه خانوادگی اضطراب
خستگی یا کار زیاد
وقوع مجدد موقعیت‌هایی که قبلاً استرس‌زا بوده‌اند یا طی آنها به فرد آسیب رسیده است.
بیماری جسمانی
تکامل‌طلبی غیرمنطقی
ترک اعتیاد یا الکل
پیشگیری
از روش‌های کسب آرامش یا مراقبه برای کاهش استرس بهره بگیرید.
به فکر تغییر شیوه زندگی خود باشید تا استرس کاهش یابد.
عواقب مورد انتظار
اضطراب عمومی شده را می‌توان با درمان کنترل کرد. غلبه کردن بر اضطراب اغلب موجبات زندگی بهتر و رضایت بخش‌تری را فراهم می‌آورد.
عوارض احتمالی
بروز اختلال در روابط اجتماعی و شغلی
افزایش ناگهانی میزان اضطراب ممکن است موجب بروز حمله هراس و فرار از موقعیت شود.
وابستگی به داروها
نامنظمی ضربان قلب
درمان
اصول کلی
بهتر است تحت بررسی و درمان از نظر موارد خاص تهدیدکننده یا منشاء استرس که در ناخودآگاه شما است ولی وجود دارد، قرار بگیرید.
به فراگیری روش‌های کاهش انقباض ناخودآگاه عضلانی مثل بازخورد زیستی و روش‌های کسب آرامش بپردازید.
به ورزش هوازی (آئروبیک) به طور منظم بپردازید تا روح و جسمی آماده داشته باشید.
داروها
امکان دارد داروهای ضداضطراب مثل بنزودیازپین‌ها برای مدتی کوتاه تجویز شوند.
امکان دارد از داروهای ضدافسردگی برای اختلال هراس استفاده شود.
فعالیت
فعالیت خود را حفظ کنید. فعالیت بدنی به کاهش اضطراب کمک می‌کند.
رژیم غذایی
هیچ نوع رژیم خاصی توصیه نمی‌شود. تنها باید از کافئین و سایر مواد تحریک‌کننده، و نیز الکل پرهیز کرد.
در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمایید
اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان علایم اضطراب را دارید و خوددرمانی نتیجه‌ای نداده است.
اگر شما دچار احساس ناگهانی هراس بیش از حد شده‌اید.
اگر دچار علایم جدید و بدون توجیه. داروهای مورد استفاده در درمان ممکن است عوارض جانبی به همراه داشته باشند.
پزشکی - دانستنی های پزشکی - اضطراب
معاينه مصدوم در کمکهای اولیه